Okullarda çocuklar arasında küçük çaplı hediyeleşmelerin ve birbirlerine sevgi sözleri yazdıkları tebrik kartları vermenin teşvik edildiği 14 Şubat (Valentine’s Day) kutlamalarını Müslüman bir öğretmenden dinlemek istedik. ABD Maryland eyaletinde öğretmenlik yapan Zafer beyle, bu günle alakalı izlenimlerini konuştuğumuz söyleşiyi istifadenize sunuyoruz.
Zafer bey, 14 Şubat Amerika’da okullarda nasıl kutlanıyor?
Valentine’s day, Amerika’da yalnızca ilkokul müfredatında bulunur. Bu gün için öğretmenler özel planlar yaparlar. Bu merasim için genel olarak Art class (resim-sanat dersi) veya Homeroom (rehberlik dersi) vakitleri kullanılır.
Öğrenciler birbirlerine küçük hediyeler ve tebrik kartları verirler. Bu kartları kura ile veya kendi seçtikleri ve diledikleri kadar arkadaşlarına verebilirler. Kafeteryada okul yönetimi tarafından hazır yazılmış kart, şeker ve çikolata da satılır. “SweetHearts” diye adlandırılan kalp şeklindeki renkli şekerlerin üzerinde şu tür mesajlar bulunur:
I love you: Seni seviyorum
Play Time: Oyun zamanı
Be Mine: Benim ol
Miss You: Seni özlüyorum
Hold Hands: El ele tutuşalım
Win Me: Beni kazan
Call Me: Beni ara
Crazy 4 You: Senin için çıldırıyorum
Say Yes: Evet de
Love Her/ Love Him: Onu Sev
Bu mesajlar sizce çocukları nasıl etkiliyor?
Yaşları henüz küçük olan çocukların dimağlarına “arkadaş edinme” adı altında aktarılan, aslında kız-erkek ilişkilerini meşru gösterme gayretidir. Her ne kadar ön planda işlenen tema sadece arkadaşlık gibi görünse de, el altından teşvik edilen; çocukların romantik duygularını birbirlerine açmalarıdır. Bu fikrin en büyük tehlikesi ise, çocukların bilinçaltında bugünün iyi niyetlerle bağdaşan normal bir olay olarak yerleşmesidir.
Bütün bunlara bakınca, Amerika’daki çocukların henüz ortaokul yaşlarında karşı cinse yakınlaşması ve daha da ilerisi çocuk yaşta gebeliğe giden yola uzanması hiç de şaşılacak bir sonuç değildir.
Birleşik Devletler Sağlık ve İnsan Servisi’nin verilerine göre 2011 yılında Maryland’de 15 yaş altı 77 gebelik görülmüş, 15-17 yaş arası 1397 kız çocuğu ise anne olmuştur. Amerika genelinde ise resmi kayıtlarda 15 yaş altı gebelik rakamı 3,974 olarak kaydedilmiştir.
Bu kutlamaların etkisinin çocuktaki izlerine dair bize aktarabileceğiniz örnekler var mı?
Pek çok öğrenci, bu günü fırsat bilip, ilgi duyduğu arkadaşına özel bir hediye alıp duygularını açıyor. Özellikle bu günde birbirlerine açılıp sevgili olan bir çok öğrenciye bizzat şahit oldum.
Sadece bu gün tek başına, bir öğrencinin karakterinde değişikliklere yol açar demek doğru olmayabilir, ama kesinlikle tetikleyici bir unsur olduğunu düşünüyorum ve her sene tekrarlanıp adet haline getirildiğinden dolayı da sakıncalı görmekteyim.
Bir öğretmen olarak bu konularda hassas anne-babalara ne yapmalarını tavsiye edersiniz? Önceden bu konuda tedbir alabilirler mi?
Müslüman aileler, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellemin de buyurduğu gibi “Kim bir topluluğa benzerse onlardandır.” ve “Kim bir topluluğu severse onlardandır.” hadisi şeriflerini benimseyip bu gibi günleri çocuklarına İslam çerçevesinde anlayabilecekleri dilden anlatmalıdır.
Ailelerin çocukları bilgilendirmesi güzel bir dil ile olmalıdır. Aşırı şekilde sakındırmak meraka sevk edebileceği gibi hafife almak da çocukta konunun önemsizliğine dair bir his uyandırabilir.
Bu konuda çocuklarımızın örnek alabileceği, olgun ve örnek teşkil edebilecek, her iki kültüre hakim genç bireylerden de yardım isteyebiliriz.
Bazı çevreler, Valentine’s Day gibi günlere alternatif üreterek çocukların ilgi ve alakasını tabiri caizse “bizim tarafımıza” çekmeye çalışmaktadırlar. Halbuki bu ve benzeri davranışlar çocuklarımızın kültürümüzün yetersiz kaldığını düşünmelerine sebebiyet verebilir. Zengin ve geniş olan ve İslam ile harmanlanmış kendi kültürümüzü çocuklarımıza miras bırakmak daha akılcı ve kalıcı bir çözümdür.
İkinci bir çözüm ise öğretmenlerle irtibata geçip, o haftanın müfredatını istemek ve önceden önlem almak şeklinde olabilir. Bazen, çocuğu o gün okula göndermemek, ya da gönderip kutlama esnasında ayrı bir odada tutmak gibi yöntemler uygulanabiliyor. Ben, çocukların aynı okul içinde ayrı ortamlarda kutuplaşmasından yana değilim. Bu uygulamalar çocuklarda özgüven kaybına yol açabilir. Okula göndermemek geçici bir çözüm olsa da eğer çocuğunuz ile bir mutabakat sağlayabilmişseniz, ve çocuğunuz artık kendi kültürünü benimseyip, kendi isteği ile gitmek istemiyorsa sorun teşkil etmeyeceğini düşünüyorum.
Çocuklarımızın temiz fıtratlarını korumak ve çocuklarımıza İslamiyetin o güzel ahlakını öğretmek istiyorsak, ilk önce bizler bilinçlenmeliyiz. Onların okuldan getirip bizlere imzalattığı kağıtları iyice incelememiz, okul takvimindeki günleri araştırıp öğrenmeliyiz. Okuldaki öğretmenlerle tanışma günlerini değerlendirip öğretmenlere daha sene başında duyduğumuz kaygı ve şüpheleri dile getirmeliyiz. Öğretmenler ile iletişim kurup kendi bayram ve milli günlerimizde onlara hediye alıp, kendimizi tanıtmalıyız. Öğretmenler bizim gösterdiğimiz gayret ve özveriyi anlayıp çocuğumuza daha özenli davranacaklardır.
Görüş ve tecrübelerinizi bizlerle paylaştığınız için teşekkür eder, tüm öğrencilerinize güzel bir eğitim-öğretim yılı dileriz.
Röp: Tuba Yıldırım
Ozellikle Amerikada yasayanlar icin cok faydali, bilgilendirici bir yazi olmus. Tesekkurler….